Thursday, June 4th 2020

Het is alweer even geleden dat ik hier iets schreef. De makkelijkste verklaring zou het Corona-virus zijn, maar als ik heel eerlijk ben dan lag het toch meer aan mijn eigen uitstelgedrag. Oké en een klein beetje Corona dan.

Inmiddels heb ik mijn handen weer iets meer vrij, omdat mijn kleine man vier is geworden en hij al een paar halve dagen naar school mocht. Vandaag is hij voor het eerst een hele dag, en met al die vrije tijd dacht ik, laat ik weer eens een blog schrijven!

Eigenlijk wilde ik vandaag aan mijn boek werken. Ik word namelijk best wel zenuwachtig van het idee dat dat halve ding nog geschreven moet worden. De ideeën en inspiratie tollen soms door mijn hoofd op momenten dat ik er net helemaal niets mee kan. Maar precies vandaag, nu ik tijd heb, en er vanochtend voor ging zitten… kwam er niets.

Terwijl ik dit tik, staart het document ‘boek’ me aan vanaf het andere tabje. Mijn ogen gaan er telkens heen en iedere keer voel ik weer een beetje teleurstelling, omdat het daar vandaag zo leeg blijft. En op de één of andere manier kan ik daar helemaal geen vrede mee hebben, ik MÓET nu productief zijn, want nú heb ik tijd en vanmiddag niet meer!

Met elke minuut die voorbij tikt zonder dat mijn toetsenbord dat doet, word ik bozer op mezelf. Hoe komt het toch dat de woorden de ene dag over het scherm vliegen en er de volgende dag niets komt? Ligt het aan wat ik heb gegeten? Hoe ik heb geslapen? Waarover ik heb gedroomd? Of liggen de wortels van de inspiratie van vandaag al bij gisteren?

Op die vragen heb ik nog geen antwoord. Wat ik in ieder geval wél weet, is dat het weinig zin heeft om achter mijn laptop te blijven zitten nagelbijten van frustratie. De inspiratie daalt niet ineens op mij neer alleen maar omdat ik dat wil. Hoe jammer ik het ook vind dat ik het niet kan afdwingen, ik zal met het proces mee moeten bewegen en moeten gaan uitvinden wat ik zelf kan doen om een beetje inspiratie op te wekken. En om daar achter te komen zal ik dingen moeten gaan uitproberen.

Ik heb een paar keer gedacht dat ik dit blog moest weggooien. Want als ik al geen inspiratie had voor het boek, dan al helemaal niet voor een blog. Maar zo zie je maar, de twee zijn niet hetzelfde, en als ik in de één lekker kan klagen over de ander, kom ik op die manier wel weer tot nieuwe inzichten. Daarom klap ik nu de laptop lekker dicht en ga ik een stuk hardlopen. Zien we daarna wel weer even hoe het is met de inspiratie 🙂

instagram

follow along @